Güle güle üstad...
Orhan Veli'den, Nazım Hikmet'ten sonra Türk şiiri yetim kalmıştı, artık ne ana kaldı ne baba, öksüzlüğe sürüklendi bu zamansız gidişinle...
Şimdi,
Ağlasak sesimizi duyabilir misin bu mısralarımızda,
dokunabilir misin göz yaşlarımıza, ellerinle...
Hangisi döndürebilir seni bu sonsuz yolculuktan...
En iyisi gözlerimizi kapatalım ve seni bir kez daha dinleyelim.:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder