31 Mart 2010 Çarşamba
Güzel Oyuna Dair #7
30 Mart 2010 Salı
Rijkaard'ın Refleksleri
Andone CSKA'dan Gönderildi
29 Mart 2010 Pazartesi
Tebrikler Kızlar
Hafta İçi Şifresiz Maçlar
Yiğitlerin Yoğurt Yiyişi
.
.
.
.
.
.
.
.
Galatasaray:0-1:Fenerbahçe
Sağol be Leo Franco!
28 Mart 2010 Pazar
Levski Sofya:0-0:CSKA Sofya
Bulgaristan'da yılın derbisinde CSKA ile Levski birbirlerine üstünlük sağlayamadı ve maç başladığı gibi golsüz sona erdi. Geçen hafta taraftarının sahaya dalması sonrası Mezdra maçından hükmen mağlup ayrılan başkentin kırmızılı Ekibi CSKA, hafta içi de Pirin'le de 1-1 kalınca, lider Liteks'i yakalama şansını zora sokmuş ve derbiye "mutlak galibiyet" hesabıyla çıkmıştı. Takipçisi Levski de kötü bir ilk devre geçirdiği Bulgaristan liginde, ikinci devrenin başlamasıyla arka arkaya aldığı puanlarla zirve hesapları yapmaya başlamıştı. Bu ortamda başlayacak derbinin de olaysız geçmesini kimse beklemezdi ki maç öncesi metro çıkışında iki taraftar grubunun çatışması ve içinde rakip taraftarın bulunduğu otobüslerin taşlanması sonrası daha maç başlayamadan 6 taraftar tutuklanıvermişti bile...
27 Mart 2010 Cumartesi
Hafta Sonu Şifresiz Maçlar
25 Mart 2010 Perşembe
Lincoln'ün Mü Sizin Mi Derbi Yorumunuz
Galatasaray'ın hazırlık kampına katılmayınca sözleşmesi tek taraflı olarak feshedilen Cassio Lincoln, derbide gönlünün sarı-kırmızılı takımdan yana olduğunu söyledi.
Bir süre boş kaldıktan sonra Palmeiras'a transfer olan Brezilyalı yıldız, Lancenet'e verdiği röportajda Atletico MGCruzeiro, Schalke-Borussia Dortmund ve Fenerbahçe-Galatasaray derbilerinde oynadığını, bunun kendisine büyük gurur verdiğini söyledi.
Türkiye'de birçok zorlu maçta görev yaptığını ve büyük heyecan duyduğunu anlatan Lincoln, Fenerbahçe derbisinde oynamayı ise şöyle açıkladı:MOTİVASYONA GEREK YOK
"Hiçbir şey yapmaya gerek yok. Sadece sahada olmak bile hislerinizi harekete geçiriyor. Daha fazla ve iyi oynamak istiyorsunuz."
Röportajı yapan Caio Carrieri'nin bu hafta sonu oynanacak derbiyle ilgili sorusuna ise Cassio Lincoln, "Benim oynadığım Galatasaray'dan daha güçlü bir kadro var şu an. Evinde Galatasaray, Fenerbahçe'yi çok farklı yenecektir. Ben eski arkadaşlarıma çok güveniyorum. Kalbim onlarla" şeklinde yanıt verdi.
"Benim oynadığım Galatasaray'dan daha güçlü bir kadro var şu an. Evinde Galatasaray, Fenerbahçe'yi çok farklı yenecektir. Ben eski arkadaşlarıma çok güveniyorum. Kalbim onlarla
Speech paused does not reflect the the turmoil existing in the Palestra Italia. Midfielder Lincoln, Palmeiras, is expressed in as few Brazilian soccer.
Miner São Brás Suaçuí landed in Palmeiras, in early February, after a long period of litigation with Galatasaray (TUR), his former club, which had stood since May 2009.
Even without acting over ten months, Lincoln showed soon debut the service Verdão: stole the ball and tapped for Arouca Robert scored the thrilling victory over Santos at Vila Belmiro in the last 14 days.
In the next game, scored his first goal for alviverde, paragraph 2 to 1 on Paysandu, the Brazil Cup, and paid tribute to his wife, Rachel, who is about to give birth to the couple's firstborn.
Religious, it carries a third arm received from his mother, fondly called Dona Regina. On the basis of faith or, in this Wednesday against the White River, keeping alive the dream of ratings in Paulistão. And it gives the message to the fans:
- There is something good to happen to me in Palmeiras.
Check out the exclusive interview that Lincoln gave to Lancenet!:
Lancenet!: What is your evaluation of the first two games for the club?
LINCOLN: The evaluation is positive, because it was a long time that I have not worked. In a match (against the Saints), played nearly 30 minutes. In another (before the Paysandu), surprised myself by playing 90 minutes, but of course without being at a steady pace, because we have not got that pace.
L!: What is your projection of developments going forward?
L: My schedule is very well done. I have to thank the staff of the technical committee of Palmeiras, which is respecting that period when I was not playing. It happened, for example, in the last match against Ponte Preta, which I had to be saved by muscle pain, since he had played 90 minutes (against Paysandu). I have to evolve and add to the Palms, but I'm not 100%.
L!: This pain can get him out of the game against the White River?
L: From now on, I intend to be available (Antônio Carlos) in all games, we must be consistent with the planning.
L!: Having worked for nine years in Europe, will need much time to fully readjust to the Brazilian soccer?
L: The style of play changes so much. We some strange things, like the height of the lawn. Here in Europe we play in all the fields in the same way, with grass and squat, although there are good and bad pitch. Here in Brazil there, you play on grass low, as in the Palestra Italia, and others, as against Paysandu, when the grass was too high. Therefore, I felt quite difficult. I am very ready in the shortest period, in order to help me readjust Palmeiras.
L!: On his first goal for Palmeiras, against Paysandu, you put the ball under his shirt in celebration. Son comes around?
L: I made this celebration for the birth of my first child, which should take about 20 or so days, but do not even know the sex yet because my wife, Rachel, is making a surprise.
L!: If you make another goal, will dance the famous "Armeration?
L: It's not conducive little dance I come in, because I can not dance. It is better to keep quiet even for non-embarrassment. The Armero is a case apart, showed that this quality was hidden (laughs).
L!: Against the Bridge on Saturday, you were not on the bench, but the crowd shouted his name. You see this display of affection?
L: I heard, yes, the fans chanted my name. I just watched the first half of the game because he had a flight to Belo Horizonte and left the stadium in the range. I insisted on being with the group. Concentrated with the cast, went to the stadium. It is a great affection for me they are having. I confess that I am very eager to get a little closer to the fans of Palmeiras. I know they have a huge affection for the players, especially when the team is experiencing a good moment.
L!: How you see the crisis through which runs the club? We must prioritize the Brazil Cup?
L: First, everyone should know that when things do not go well, the most affected is always the player because he is coaching, is concentrated. Everyone thinks that the life we have is easy, but there are time when you go a week without being at home with his family. When things do not go, the first to get upset about is the player. Have not given up the Campeonato Paulista. We had a good start against the Saints, went well against St. Paul and Paysandu, but have not put in my head that we must prioritize the Brazil Cup. We are professionals and we have to go through.
L!: You, Cleiton Xavier and Diego Souza can play together?
L: Since I arrived at the Palms, where I intended to play, respecting each and every player in the squad. See full terms of the three play, because the Cleiton for the great player he is, has a total position to function a little further back and Diego can make a function a bit later. If you do an interview with the coaches from Brazil, everyone will say they would like to count on these players to play. It's a good headache for Antonio Carlos. But first we have to play if you know. I am very observant and like to understand how the partner likes to receive the ball. The Cleiton Diego and also have such intelligence.
L!: Why do you never had a chance in Brazil squad?
L: I had the opportunity to be pre-picked for the Copa America 2007, but I do not keep any grief. Whenever I tried to understand the positive side that Brazil has always had many good players. The only reason I was upset was that when I was called, was one of the best players in the German Championship and was national runner-up (at Schalke 04), but there were players who were reserves on the squad that played in clubs. The Dunga is a great coach and is doing a great job in the squad. He even called me to tell me that would not be on the list, but still watching me. It was very nice of him.
L!: Dream of being drafted?
L: Of course if we have a calling, you should consider with care, because we are Brazilians. I would say that I put Palmeiras first and second squad, for I have lived my best time and not had a chance.
L!: What was your primary learning acquired in Europe?
L: I started to understand what is to respect others, the traffic and get the local culture, for example.
L!: Last week, President Luiz Gonzaga Belluzzo spared no words to praise him ...
L: I am very pleased. It's a great person to talk and that in 30 minutes of conversation, you learn a lot from him. Maybe I'm not all that he's talking about (laughs). I want to take to thank Tom (Cecilio, former football manager and currently coach of Gremio Prudente) and Muricy (Ramalho), which were people in my direct recruitment. I also have a very good relationship with (Gilberto) Cipullo (vice president) and the Savério (Orlandi, director).
L!: You lived great rivalries: Atletico-MG x Cruzeiro, Schalke 04 x B. Dortmund x Fenerbahçe and Galatasaray. What was most intense?
L: The classic Turkish. Nothing says it gets to the point of what you feel inside the field in this game.
L!: What is the representation of the rosary tattooed on his left arm?
L: I am very religious and I usually attend Mass once a week, if no training, of course. My mother, Mrs. Regina, is also very religious. The third arm is tattooed on the Santa Terezinha, was that she gave me. He is always beside my Bible in concentration. I asked a friend of mine, tattooist, had as armadillo and demanded that it was just like, why have several roses in the third.
Derbiye Günler Kala
More Than Just A Game
1960’lardan 2010’a/Taş Ocağından Futbola veya Sosyalistlerin Emeği
1961’de Güney Afrika’da sosyalist mahkûmların tutulduğu Robben Adasında başlar hikâye. Taş ocağında kayaları taşa, taşları çakıllara dönüştürmeye mahkûm siyasiler satranç, dama, kızmabirader, kâğıt oyunları ellerinden alınınca önce buruşturdukları kâğıtlarla sonra bezlerden yuvarladıklarıyla koğuşlarda futbol oynamaya başlarlar. Hapishane yönetiminden futbol oynama izni almaya çalışırlar. Bu mücadele ancak dört yılda sonuç verir. Sonunda bir futbol topu edinebilirler. Ve böylece ucu 2010’a varan macera başlar; sosyalistlerin engel tanımaz direnci, inadı ve prensipleriyle…
Zaten belli bir becerisi ve disiplini olan sosyalist mahkumlar bu işi belirli kurallar çerçevesinde yapmaya karar verirler. Siyasal mücadeledeki ilkeler, doğrular Robben Adasındaki futbol organizasyonuna yansıtılır. Titiz, düzenli, kararlı, hakkaniyetli, prensipli olunacaktır.
Makana Football Assocaition/Makana Futbol Derneği kurulur. Başkanlığına da şimdinin (2007) Güney Afrika Cumhuriyeti Adalet Bakanı yardımcısı olan Dikkana Maseneka geçer. İş ciddidir. Öncelikle futbolla orada hayata tutunulacaktır, Hayatın bir parçası olmaktan vazgeçilmeyecektir.
Şöyle ifade eder Sedick İsaacs duygularını: “Futbol sayesinde hem kendimizi daha iyi tanıdık, hem de insanlığımızı ifade ettik.” Antony Suze, “Formaları giyince kendimizi dışarıda hissederdik.” diye hatırlar o zamanları. “Futbol oynarken güneşi hissetmek harika bir duyguydu.” der İndres Naido.
FİFA nasıl örgütlenmişse Robben Adasında da öyle örgütlenilecektir. Bir futbol tüzüğü, kurallar haritası çıkarılacaktır evvela. FİFA kuralları yanında yoldaşlık kuralları da ihmal edilmeyecekti tabi ki. Yoksa futbolu toplumun hizmetinde olan bir organizasyona dönüştürmek mümkün olamayacaktır. Bunu şöyle ifade eder Sedick İsaacs: “Hayat tüm yönleriyle toplumun hizmetinde olmalıydı. Birey de… Toplum da öyle...”
Futbolun tüm komiteleri kurulur. Üç ayrı lig oluşturulur. A Liginde üç takım vardır. Bu, en iyilerin olduğu ligdir. B Liginde de üç takım olacaktır, burası bir alt yeteneğe hitap edecektir. C Liginde ise iki zayıf takım mücadele edecektir. Çünkü herkesin futbol oynamaya hakkı vardır, yeter ki istesin. A Ligindeki takımların başkanı olacaktır, bu bir zorunluluktur. Ve bu başkanlar da üzerlerindeki tek başkana bağlanacaklardır.
Başkanlar eğitimlerinden çok liderlik yeteneklerine göre belirlenir.
İtiraz kurulları itirazları değerlendirir, pozisyonları tek tek tartışır ve en tarafsız kararını gerekçesiyle verir.
Elbette hakemler belirlenir, maç raporları tutulur, hakem kurullarında güzel futbolu korumak amacıyla sert oyuna izin vermeme kararı alınır. Buların başında Haryy Gwala vardır.
Bu arada orada olmalarının “neden-sonuç ilişkisini” unutmadan siyasi tartışmalar ve seminerler de devam eder. Marx, Kapital başucu kitaplarıdır. Ve muhakkak ki hayat bunlardan ibaret değildir, hafta sonları yine futbola geçilir.
Takımların adları, hayranlar, fanatikler, logolar, sloganlar, bayraklar, tribün atışmaları da bir olay örgüsü içinde kendini gösterir. Bu arada mahkûmlar adasının konuklarından Mandela da uzaktan bu maçları arkadaşlarıyla izler. Bizimkiler Mandela’yı fark edince bir başka şenlik olur. Ama sonra Mandela ve arkadaşları bir daha görünmez olur oralarda, hatta araya bir duvar örülür, o kadar korkulur ki o ilgiden...
Taş ocağı ile futbol sahası arasındaki iki ayrı hayat akmaya da devam eder, futbolun tüm halleriyle. Ve futbola bakış orada orijinal ifadelerini de bulur. Örneğin şu saptamayı yapar Lizo Sitoto:”Bir kaleci için en zor şey rakibin topla geldiğini görmek ve sonra o topu kaleden çıkarmaktır.”
Takım listeleri çıkar, bu listelere itirazlar olur tartışmalar hiç eksik olmaz.
Sezon sonunda karma bir lig oluşturulur. Tek ligle yetinemezler, top yuvarlanmaya başlamıştır bir kere. Bu ligde futbolcular karışır. Seçilmiş takımlar ligidir burası. En iyi futbolcular Atlantic Raiders adlı takımda bir araya gelir bir şekilde. Atlantic Raiders burnu havada bir takım olarak nitelenir süreçte. Bir de Blue Rocks diye bir takım vardır bu ligde. Blue Rocks genelde yaşlılardan oluşmuştur ve ligin en zayıf takımıdır. Ve bu iki takım mutlaka karşılaşacaktır. Favori bellidir. Maçın başlarında Blue Rocks tartışmalı bir gol atar ve kelimenin tam anlamıyla etten bir duvar örerek, kale önüne maç sonuna kadar daimi bir baraj kurarak o golün üstüne yatar. Maç sonrasında itirazlar olur, kural hatasından bahsedilir, FİFA kuralları referans gösterilir, maçın tekrarı istenir, protestolar olur, saha işgal edilir, hapishane yönetimi işe karıştırılmaz bu arada, yenilen taraf bunu bir türlü hazmedemez ve bu tatsızlık taraftarın tansiyon hastalıkları, hiddeti, can sıkıntısı içinde, bir ayrışma gerginliğinde 5 ay sürer. En nihayetinde olaylar, bu müthiş organizasyon arıza göstereceği sırada, durulur. Her şey tatlıya bağlanır. Çünkü organizasyonun en önemli ilkelerinden biri ağırlığını koyar gecikmeli de olsa: SAYGI!
Tüm bu mücadeleler taş kırma aylığı olan 25 sentlerin gücüyle olur…
Derken 1973’e gelinir, gözde futbolcular yaşlanır, kimileri yönetici, kimileri hakem olur, hakemliği tercih edenler futbolculuklarında en koyu hakem düşmanı olanlardır.
Bu esnada Güney Afrika’da olaylar devam etmektedir, her ne kadar Robben Adasında sosyalist bir futbol cumhuriyeti kurulmuş olsa da… Tutuklanan devrimci öğrenciler “ada futbolunun” alt yapısını oluştururlar.
Ve kurucu nesil için ayrılık vakti gelmiştir. Yeterince yaşlandıklarından korkulacak bir tehlike arz etmemektedir o zamanın ırkçı Güney Afrika hükümetince. Salıverileceklerdir.
“Sahaya çıktığımda kendimi evimde hissediyorum. Sanki o adadan uzaklaşıyorum.” diyen Antony Suze şöyle noktalar duygularını: “Belki çelişkili gelecek, ama benim için hayatımın en üzücü günü adadan ayrıldığım gündü. Çünkü geride ne çok şey bırakmıştım.”
Bir başkası: “Nereye gidiyorum ve ne yapacağım?” diye kaygılanır. Elbette bu esarete âşık olma değildir. Antony durumu özetlemiştir, geride çok şey bıraktık, diyerek. Diğeri: “Ailem nasıl insanlar oldu acaba, arkadaşlarım yaşıyor mu?” diye sorar kendi kendine.
Mark Shinners uzaklaşırken adadan, şöyle mırıldanır: “Miras olarak futbolu bırakmıştık onlara. Bu az şey değildi.” Elbette ki bu sosyalizmin futbola bıraktığı haysiyetli izlerle olmuştu.
Derken 2007’de FİFA Makana Football Assocaition’a ödülünü ayrıca verir futbola katkılarından dolayı.
Ve en son şöyle bir not düşer perdeye: “Dünya Kupası 2010’da Güney Afrika’da…”
“Bir Oyundan Fazlası” diye çevrilmiş bu hikâyenin anlatıldığı yapıt.
“More Than Just A Game”
(2007)
Yönetmen. Junaid Ahmed
Enfes bir belgesel/sinema… Oysa ben bu esere kadar, en güzel futbol filminin sonradan “Zafere Kaçış” diye uyarlanan “Cehennem Arasında İki Devre” olduğunu zannederdim…
Kaplanpenche.com
24 Mart 2010 Çarşamba
23 Mart 2010 Salı
CSKA'da Skandallar Bitmiyor!
Hafta İçi Şifresiz Maçlar
Güle Güle Başkan
22 Mart 2010 Pazartesi
Trabzonspor:1-0:Galatasaray
Stat: Hüseyin Avni Aker
Hakemler: Yunus Yıldırım, Mustafa Emre Eyisoy, Ekrem Kan
Trabzonspor: Onur, Serkan, Giray, Song, Cale, Selçuk, Ceyhun, Colman, Burak (Dk. 66 Engin), Alanzinho (Dk. 84 Teofilo), Umut (Dk. 87 Gabriç)
Galatasaray: Leo Franco, Emre, Barış, Elano (Dk. 57 Baros), Keita, Neill, Mustafa Sarp, Dos Santos, Jo, Sabri, Caner
Gol: Dk. 30 Colman (Trabzonspor)
Sarı kart: Dk. 73 Giray (Trabzonspor)
CSKA Taraftarı Sahada/ Video
Yazı: ultras/Movement Saat 07:07 2 Yorum Var / Bi' De Sen Yaz
Dosya: Bulgaristan, Mevzu, Taraftar, Video
Lokomotiv Mezdra-CSKA Sofya Olaylar
Yazı: ultras/Movement Saat 07:02 0 Yorum Var / Bi' De Sen Yaz
Dosya: Bulgaristan, Mevzu, O An, Taraftar
21 Mart 2010 Pazar
CSKA Taraftarı Da Sahaya Girdi!
Yurt Dışındaki Bir Antrenman...
Güzel Oyuna Dair #6
19 Mart 2010 Cuma
IV.Murat Elsaleh Fotoğraf Yarışması
Çoğunuz onu “ Foto Murat” olarak tanıyorsunuz. Belki tanımıyor sadece ismini duyduğunuz, resmini gördüğünüz biri. Peki, kimdir Murat? ultrAslan-UNI’nin kurucularından olan Murat, en büyük hobilerinden biri olan fotoğraf çekmeyi tribünlere taşıyan, uzun zaman ultrAslan ve ultrAslan-UNI için fotoğraflar çeken gerçek bir tribün emekçisidir. Adını yaşatmayı bir borç bilen bizlerde bu yarışma vasıtası ile bir kez daha ona olan özlemimizi dile getirmek ve onu sizlere anlatmak istiyoruz.
Arkadaşları onun ismini her maçta açtıkları ‘ ELSALEH ’ pankartlarıyla yaşatmaktadırlar. Sizler de çektiğiniz fotoğrafla yarışmaya katılarak O’nun adının bir kez daha anılmasına vesile olabilirsiniz.
Haydi eller deklanşöre !
Şimdi fotoğraf çekme sırası sizde !
Fotoğraflarda ana tema her sene olduğu gibi bu senede “Galatasaray ve Sarı-Kırmızı”. İlkini geçen yılki yarışmada verdiğimiz Alpaslan Dikmen Özel Ödülü'nü bu yıl yarışmanın ana temasının dışında vermeyi düşünüyoruz.
Alpaslan Abi'nin, Galatasaray Tribünleri dışında tüm tribünlere karşı da olan saygı ve sevgisini yansıtmak ve bu ortamın yaratılmasına yardımcı olmak amacıyla, Alpaslan Dikmen Özel Ödülü için konu; Galatasaray ve Sarı-Kırmızı ile sınırlandırılmamış ve genel olarak Tribün konulu ve her renkten fotoğrafa açık hale getirilmiştir. Bu bağlamda sizlerin de özellikle Tribün temalı fotoğraflarını da bekliyoruz.
Çektiğiniz resimleri adınız, soyadınız, mail adresiniz, yaşınız ve çektiğiniz resmi anlatan bir cümle ile beraber yarisma@ultraslan.com adresine gönderiniz.
Kazanan yarışmacılara çeşitli ödüller verilecektir.
Yarışmanın katılım kuralları:
1- Her katılımcı bu yarışmaya 1 (bir) adet fotoğraf ile iştirak edebilecektir.
2- Katılımcıların resimleri e-mail yolu ile yarisma@ultraslan.com adresine göndermesi gerekmektedir.Farklı yollarla ulaştırılan ve farklı mail adreslerine gönderilen fotoğraflar dikkate alınmayacaktır.
3- Eleme iki etaptan oluşmaktadır.
i. İlk olarak tüm resimler Murat'ın yakın arkadaşları ve ailesi tarafından ön elememeye tabi tutulacaktır.
ii. Finale kalan 10 fotoğraf ultrAslan.com'da oylamaya sunulacaktır..
5- Oylama 29 Mart 2010 tarihinde başlayacak ve 2 Nisan 2010 gecesi 00:00’da sona erecektir.
6- Yarışma sonucu ödül töreninde açıklanacaktır.
7- Ödül töreni, 6 Nisan 2010 Salı gecesi saat 20:00'de Murat Elsaleh'in de okulu olan Yıldız Teknik Üniversitesi'nde gerçekleştirilecektir.
8- Dereceye giren fotoğrafların sahiplerine verilecek ödüller daha sonra açıklanacaktır.