Galatasaray.1 Fenerbahçe.0

• Bu sezonun bir nevi amorti maçına çıkıyorduk aslında. Galibiyet halinde taraftarın gazı bir nebze alınacak, kaybedildiği durumda ise neler olacağını hayal bile edemeyeceğimiz bir ortama sürüklenecektik.
• Şehrin diğer yakasının takımında ise, yarıştığı tek kulvarda ipe göğüslemek üzereyken anormal bir fark yemediği sürece kaybedeceği 3 puan moralmen hiç bir yara oluşturmayacaktı.

• Bunlara ilaveten, Fenerbahçe'nin deplasmanda oynadığı derbilerde hep sakin kalmayı başarabildiği ve bu yönüyle de Galatasaray'ı daha da germeyi bir şekilde başardığı düşünüldüğünde işler aslında sarı-kırmızılar için zor olmalıydı.
• Lakin bu sefer işler hiç de düşünüldüğü gibi gelişmedi. Daha futbolcular ısınmaya çıktığı anda, taraftar uzun süredir Arena'da görmeye hasret kaldığı Emre'yi gözüne kestirmişti. Geriye çekilip şöyle geniş açıdan baksanız, yıllarca büyük maçlar oynamış, uluslararası tecrübesi had safhada olan  34 yaşındaki bir futbolcunun böylesine ortamlarda nasıl sakin kalmayı bildiğini düşünebilirsiniz. Ama söz konusu Emre olunca maalesef işler böyle yürümüyor. Taraftarın tezahüratlarına karşılık verdikçe tribünler daha da ateşlendi, daha da üzerine çullandı ufaklığın.

• Efsanelerin anıldığı maç önü bölümünün bu seferki misafiri Hagi idi. Bizi özlediğimiz eski günlere götüren Karpatların Maradonası taraftarla tekrardan kucaklaşırken çocuklar gibi şendi. Eski dostlardan Sabri ve Taffarel,  Hagi ile kucaklaşırken; kendisine bir ton emek veren, bugünlere gelmesine vesile olan abisini kucaklayıp ortamı yumuşatmayı bile akıl edemeyecek kadar gerilmişti  ne yazık ki bizim asabi çocuk.
• Kaptan böyle gergin olursa, cemaatin ona uyması da kaçınılmazdı. Maçın başlamasıyla öfke kontrolunu bir türlü yapamayan ve bu kadar zamandır izlediğim derbiler içerisinde en sinirli Fenerbahçe'yi buldum karşımda. Bu tür havaları fırsata çevirmesini çok iyi bilen Galatasaray taraftarlarının da hakkını vermek lazım, rakibin dengesini bozma görevini en iyi şekilde yaptılar. 

• Arena'da zaten çok farklı oynayan Galatasaraylı futbolcular da bu ortamda baskıyı kurmakta zorlanmadı ve klasik bir Sneijder goluyle erkenden öne geçiverdi.
• Bu gece orada bulunan 52.000 kişi Emre'nin bir şekilde oyundan atılacağını daha ısınırken hissederken, bunu anlayamayan Ersun Yanal neden üst düzey hoca olamadığını bir defa daha gösteriyordu. Böylesine kolay tongaya düşerseniz Melo da sizinle dalga geçer, taraftar da gönlünce keyfini sürer.

• Sezonun telafisi niyetiyle çıkılan maçta, takım temposunu bulmuşken rakibin 10 kişi kalmasından daha başka ne istenebilir ki? Artık şöyle maç 3'e 4'e gider diyorsanız o günler maalesef mazide kaldı. Takımın bu ortamda galibiyetin üzerine yatması bile aslında herşeyin ne olduğunu çok net ortaya koyuyordu.
• Takım içi dengeler o kadar kırılgan hale gelmiş ki, her yerden birşeyler patlak veriyor. Selçuk'u protesto etmek elbette işin en kolayı. Ama böylesine bir derbide 1-0 önde son anlara girilmişken neden bir futbolcu formayı atacak moda gelir biraz oturup düşünmek lazım. İçeride neler yaşandığını elbet bir gün öğreneceğiz ama Selçuk böylesine bozuk bir psikoloji içerisindeyken, onu taraftarın önüne atmak bir hocanın yapacağı en kolay şey olsa gerek. 

• Genellikle büyük takımlar karanlık günlerinde kazandıkları bir derbi ile ışığı görmeye başlarlar fakat bizde sorun o kadar derin ki bu derbi galibiyeti bile bize yetecekmiş gibi gelmiyor. Eğer öyle olmasaydı gerek hafta içi oynanacak Bursaspor gerekse hafta sonu oynanacak Sivasspor maçlarından en ufak şüphe duymamamız gerekirdi.