Galatasaray:3-2:Gençlerbirliği

Sneijder'ı yedek takımla birlikte ısınırken gördüğümde aklımda senaryoyu hemen kurguladım: "Maç beraberlikle giderken, son dakikalara doğru Sneijder oyuna girecek ve kazanılan bir serbest vuruşla örümcek ağlarını temizlerken, üç puanını da getiren isim olacaktı"... Nerden mi kurguladım bu senaryoyu, Hagi aklıma geldi de, bir Samsun maçı hatırlıyorum, Hagi yedek başlamış, kale arkasında ısınıyordu ve Galatasaray Popescu ile penaltı kaçırmış, rakip kaleci çılgınca sevinirken, Hagi ona dönüp, "Birazdan oyuna gireceğim ve sana gol atacağım" işareti yapmıştı. Öyle de oldu, Hagi oyuna girdi ve topla buluştuğu ilk pozisyonda kaleci Göksel'i avlamıştı. Bu gece Sneijder oyuna son 20 dakikada girdi de son dakika "freekick" golü Selçuk'a nasip oldu. Selçuk da biri penaltıdan atmış olduğu iki golün gazıyla, maç sonu kameraları görünce gene saçmaladı da, o konuya maç yazısında değinmeyelim...

Daha topa dokunmadan kalesinden meşin yuvarlağı çıkarmak zorunda kaldı Galatasaray, ligin de en erken atılan golüyle yenik duruma düştü de, iki dakika sonra kazanılan penaltı ile skoru eşitledi. Yeri gelmişken yazalım, topun ele çarpmasıyla oluşan penaltı kararlarında artık terazi iyice şaştı, topun ele her dokunuşunda artık penaltı çalınmaya başlandı, oysa eskiden kural basitti: "El topa gidecek, o kadar"... El açıkmış, kapalıymış, uzamışmış, kısalmışmış, iyice saçmalandı. Fırat Aydınus'un bu gece çaldığı üç penaltıdan bir tek Tolga Ciğerci'nin voleybolcu gibi elle topa dokunmasına düdük çalınır, diğer ikisinin penaltı ile alakası olmamalı... Ama ilk yarıda Rodriguez'in ceza sahasında düşürülmesine göz yummamalıydı maçın hakemi...

Selçuk attığı gollerle, Muslera kurtardığı penaltı ile, Rodriguez göz okşayan çalımlarıyla maça damga vurdu kimilerine göre ama ikinci devre iki net pozisyon kaçırmış da olsa, maçın adamı Podolski'ydi bana göre ve bu gece onu izlerken, sene sonu yollarımızın ayrılacak olmasına da kahrolmadım değil.  Lukas, Ronaldo ve Messi de dahil, izlemiş olduğum topa en net vuran oyunculardan biridir, yıllarca dağa taşa vuran oyuncuları izlerken, "Ulan Avrupa'da ne güzel ceza sahası dışından gol atan oyuncular var" diye iç çekerken, takımımıza gelmiş böyle bir adamı 4 ay sonra uğurlayacak olmak ne kadar büyük talihsizlik. Önce Felipe Melo'yu, şimdi de Lukas Podolski'yi Galatasaray'dan koparan Dursun Özbek, "düş yakamızdan" artık...

Podolski gecenin aydınlık yüzüyken, Tolga Ciğerci ise karanlık tarafıydı Tudor'un takımının. Tamam koşuyor, mücadele ediyor, pekte kaale almadığım istatistik kağıtlarında üst sıralarda yer alıyor gurbetçi futbolcu ama maalesef oyun zekası diplerde sürünüyor. Altyapılarda hocaların sürekli söyledikleri "Topu ayağına aldığında kafanı kaldır, boştaki arkadaşını gör" talimatının tamamen tersini yapıyor Tolga, kafa sürekli yerde ve terse oynama alışkanlığı yok derecede kötü. İlk devre oyun Galatasaray'ın sol tarafına sıkışmış, rakipler o bölgeye yoğınlaşmış ve Sabri sağ kanatta "pas pas" diye yırtınıp çırpınırken Tolga'nın hiç oralı olmaması benim için yapmış olduğu penaltıdan daha fenaydı...