bir futbol maçının kopyasıydı
sevmezdim bir zamanlar bu sporu
oysa zaman sonra öğrendim
hayatımın benzer yanlarını
senin bana koşmanı
benimse ofsayta kalmamı
hayatımın benzer yanlarını
senin bana koşmanı
benimse ofsayta kalmamı
bir alkış, bir cümbüş kopardı
karşı karşıya geldiğimizde
seyirciler ayakta
ve anlam veremezdim
bu döngünün varlığına
zaman sonra farkına vardım
onca kalabalık arasında yalnızlığıma
karşı karşıya geldiğimizde
seyirciler ayakta
ve anlam veremezdim
bu döngünün varlığına
zaman sonra farkına vardım
onca kalabalık arasında yalnızlığıma
oysa sen hala farkında değildin
maçın bittiğinin
uzatmaları oynuyorduk
boşta geçen zamanın
sen kuralsızdın
galibiyet esastı
ama zordu kabul etmek
malubiyeti
boşta geçen zamanın
sen kuralsızdın
galibiyet esastı
ama zordu kabul etmek
malubiyeti
hakem çalmıştı çoktan düdüğünü
maç bitmişti; sen inanmasan da
maç bitmişti; sen inanmasan da
farkında değildin hala
çıkarttım seni hayatımdan
yoksun artık
itirazların boşuna
duymaz artık seni hiç kimse
bu son oyunun bana
benimse son aldanışım sana
bak beni bitirdiğin gibi
sen de bittin
artık benim hayatımda sen
sen de bittin
artık benim hayatımda sen
çoktan kırmızı kart yedin...
Gülay Morgül
Gülay Morgül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder