Her şeyin istatistiğinin çıkarıldığı , insani duyguların ve durumların ikinci plana atıldığı zamanımızda, istatistiklere yansıyan bir gerçek: Dünyada en çok çocuk ölümü Sierra Leone'de gerçekleşmekte... Her ölüm acıdır ama, erken olanı daha bir acı verir, hele de çocuklar varsa işin ucunda... David Beckham'da geçenlerde UNİCEF'in iyi niyet elçisi olarak bu çocukların yanına gitmiş, ilaçlar dağıtmış ve onlarla eğlenceli bir gün geçirmiş... Şimdi, "bir günden ne olur, ya o gittikten sonra 364 gün o cocuklar ne yapıyorlar" tarzı eleştiriler gelecktir, gelmiştir de, Beckham'ın "reklamvari" çalışmalar yaptığına inanlarca... Materyalizmin dört nala at koşturduğu dünyamızda, herşeyden şüphelenmek artık doğal karşılanıyor, hatta olması gereken diye bakılıyor... Ama, bir kez de David Beckham'ın bu ziyarette elde edeceklerine değil de çocukların kazançları penceresinden bakarsak, insanın "helal olsun sana" dememesi için bir sebep yok... Yardımın devamı gelmese de, ki belki üzün süreli, programlı bir kampanyadır geledebilir, sadece o gün o çocuklar mutlu olmuşlardır, bu da bir şeydir... Şans eseri bir gazete parçasından, bir TVden gördükleri bir topçuyla yanyana gelip, üstelik maç yapma şansına kavuştular, ilaca ihtiyacı olan bir anne, belki de o sayede çocuğunu ölümden kurtardı... Hani bir hikaye vardır, hep bildiğimiz, "adamın biri sahil boyunca gördüğü deniz yıldızlarını denize geri atarmış, birer ikişer... Bunu gören bir başkası:'ya ne yapıyorsun?' diye sormuş, adam:'denizin kıyıya attığı deniz yıldızlarını suya atıyorum ki, yaşamlarını devam ettirsinler" diye cevaplamış. Diğeri:'Sahil kaç kilometre biliyor musn ve milyarlarca deniz yıldız var kıyıda, hiçbirşey fark etmiyecek, boşuna çabalıyorsun' deyince, eline aldığı deniz yıldızını suya atan kişi:'onun için çok şey fark etti ama' diyerek işine devam etmiş... Evet, belki David çok bir şey yapamaz açlık ve sefatle boğuşan bu çocuklar için ama 3-5 deniz yıldızını kurtarmadı mı dersiniz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder