Türkiye İstatistik Kurumu, 22 Eylül 2014 tarihinde Gelir ve Yaşam Koşulları, 2013 verilerine göre memleket nüfüsunun %15'i yoksulluk sınırları altında yer alırken, %65,4’ü hanesinin taksit ödemeleri ve borçları (konut alımı ve konut masrafları dışında) olduğu, daha da vahimi insanlarımızın %78,5’i “evden uzakta bir haftalık tatili”, %49’u “beklenmedik harcamalarını” ve %75,5’i “yıpranmış ve eskimiş mobilyalarını yenileme ihtiyacını” ekonomik nedenlerle karşılayamadıklarını belirtmişler. Bırakın 3-5 milyar maaş kazanma hayalini, 2015 senesi asgari ücret olan 949,07 TL ile geçinmeye çalışan o kadar insan var ki ülkemizde... Ve bu parayla ev kirası ödemek, pazar alışverişi yapmak, çocuk okutmak, elektrik-su-(doğalgazı bırak) odun ve kömür bulmak tam bir ustalık gerektiriyor...
Böyle bir kitlenin büyük kısmı her sabah uyandığında "kaderine" küfrederken, bu zorlu yaşamda onların yüzünü güldüren az sayıda etkenden biri de tuttukları takımlardır. Çarşamba-pazar bazen evde, çoğunlukla da kahvede takımlarını seyrederken, yaşadıkları heyecanla borç-morç unutuluyor, başka bir dünyada yaşanmaya başlanıyor adeta...
Peki şimdi bütün bunları niye mi yazdık?
Galatasaray resmi sitesini açtığımda "Aslanlar Çocuk Kulübü" diye bir oluşumun tanıtımını gördüm... İlgili linke tıkladığımda Kulübün ne olduğu, vizyon ve misyonu, taraftara sağladığı ayrıcalıklar derken "Nasıl Üye Olacağım" kısmında üyelik koşulları arasında yer alan "500 TL'lik ilk giriş ücreti" cümlesi Mike Tyson yumruğu gibi sarstı bünyeyi...
500 Türk Lirası istiyordu bizim kulüp
-Galatasaraylı çocuklarımızın kulübümüze olan aidiyet duygularını arttırmak;
-Ülkemizde ve dünyada Galatasaray ailesini genişletmek;
-Çocuklarımızın küçük yaştan itibaren spor ahlakını almalarını sağlamak ve başarılı sporcular yetiştirmek;
-Çocuklarımızın iyi bir insan ve Galatasaraylı olarak yetişmelerine katkıda bulunmak;
-Sporu tanıtmak ve sağlıklı bir yaşam için gerekli spor imkanlarını sunmak;
-Arkadaşlık, birliktelik ve hoşgörü aşılamak için...
Yine çıkamamışlar Galatasaray Lisesinin duvarlarından, yine görememişlerdi Beyoğlu'nun arka sokaklarındaki Galatasaraylıları... "Nedir ki 500 lira? "demişlerdir de, bir tanesi de "Asgari ücretin yarıdan fazlası" diyememiştir, ekmeğin kaç para olduğunu biliyorlar mıdır ki asgari ücreti bilebilsinler...
Yurt dışından gördüler, belki Barcelona'dan, belki Celtic'ten, Bayern Münih'te yapıyordur, Ajax'ta çocuk kulüpleri ama keşke böyle bir oluşum kurma fikrini ithal ederken, o ülkenin kişi başına düşen milli geliri ile kulübe üyelik ücretlerini oranlasalardı ve bizde de herkesin çocuğunu üye yapabileceği makul fiyatlar belirlenseydi kayıt için... Ama nerde....
Yine de pes etmeyeceğiz, sadece doktorun, mühendisin, iş adamının, öğretmenin, bankacının değil, amelenin, işçinin, balıkçının, çiftçinin, simitçinin de Galatasaraylı olduğunu öğretene kadar yazmaya, çizmeye, tezahürat yapmaya devam edeceğiz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder