İtalya:0-3:Brezilya
Goller:Luis Fabiano 37' & 43', Dossena 45' (kk)
- Final gibi maç olacak düşüncesiyle bütün gün bekledik İtalya-Brezilya maçını, zaten bu sıcakta şehirde başka ne yapılır ki, liglerin olmadığı dönemde ne izlenir ki, o da ayrı bir yazı konusu tabii. Rakı sofrası kuruldu, mezeler hazır ama bir sorun vardı, şalgam buzlukta unutulmuş ve donmuştu, suya dönüş yaparak kurulduk ekran başına... Büyük takım gibi başladı İtalyanlar, kendilerinden emin ve "gerektiği zaman kazanabileceklerini" gösteren bir edayla oynuyorlardı. Brezilya ise daha çekingen başlamıştı oyuna ama dakikalar ilerledikçe o savunmasıyla ünlü İtalyanlar hatalar yapmaya başlamasınlar mı... Özellikle de dün "Üç Hollandalı" yazısını yazarken aklıma gelen ve Galatasaray'a bir gelse "kurban keserim" dediğim Dossena'nın tarafını yol geçen hanına çevirdiler "plaj çocukları" ve maç öyle bir hal aldı ki, arka arkaya darbe yiyen boksörün gong sesini beklemesi gibi hakemin ilk yarıyı sonlandıran düdüğünü beklemeye başlarken, arka arka gelen üç kroşe ile nakavt oluverdi Lippi'nin talebeleri...
- İkinci yarı artık herşey bitti derken, maçın 70 küsür dakikalarında bir şans daha geldi İtalyanların önüne. "Artist" Mısır'ın havasını alıvermiş Amerikalılar ve İtalyanlar'ın atacağı bir gol onları üst tura çıkaracaktı. Güçleri yettiğince uzaktan şutlarla bulmaya çalıştılar golü fakat Julio Cesar çıktı karşılarına. Bitime 6-7 dakika kala yan komşunun gelmesiyle maçın en kritik anları izleme şansım olmadı lakin gol de olmamış ve İtalyanlar boynu bükük evlerinin yolunu tumka zorunda kalmışlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder