Şampiyonlar ligi finali gibi bir maçtı Stamford Bridge'de oynanan Chelsea-Manchester United maçı... Kazanmak dışında başka bir çaresi olmayan "mavililer" 3-5-2, 4-4-2 ya da 4-1-4-1 veya başka taktikle değil de "saldır saldır ölümüne saldır" stratejisi ile sahaya çıkmışlardı... Alex Ferguson ise ne hikmetse Ronaldo'yu kenarda bekletiyordu... Daha ilk dakikalarda Essien'in yakaladığı pozisyonlarla maçın beklendildiği gibi heyecanlı olacağı belliyidi ve öyle de oldu... Devre biterken Alman Ballack çaktı golü ve tüm takım, Lampard'ın geçen gün vefat eden annesini andı... Gözleri yaşarmıştır 8 numaranın maçı izlediği yerden... İkinci devre yine saldırgan başladı Chelsea ki zaten adam akıllı atağı olmayan Manchester'a hediye Carvalho'dan geldi, Rooney de ikramı geri çevirmedi... İşte esas maç bu golden sonra başladı, şampiyonluk her geçen dakika ellerinden gidiyordu Grant'ın futbolcularının, onlar da gol için çırpınıp duruyorlardı... Hatta birbiriyle kavga dahi ediyorlardı... Şu Drogba'ya kılımdır zaten, sürekli ön plana çıkma hevesi, tamam forvet bencil olur ama bu kadarına da pes demek lazım... Bu yaptıklarının hesabı lig sonunda sorulacaktır diye umuyorum, gerçi Mourinho onu yanına alır, kurtarır Chelsea'den... "Saldır saldır ölümüne saldır" taktiğinin sonucu da bitime 3-5 dakika kala kazanılan penaltıyla meyvesini verdi, Ballack öyle bir vurdu ki, kurtaracak kaleci olmaz o penaltıyı... Golden sonra "kırmızı şeytanlar" açıldı ama geç açıldı... Grant cesaretinin ödülünü alırken, Ferguson ise korkaklığın cezasını çekti... Chelsea evinde yenilmeme rekorunu 81 maça çıkarırken, Ronaldo, lig maçında gol atma serisine son verdi... Maç istatistikleri de aşağıda:
26 Nisan 2008 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder