Kurcala Kurcala...

Galatasaray'ın yeni yaptığı marş ya da tezahüratı yazmıştık, alanında bir ilk diye, maça özgü marş diye... Günün konusu olmuş, nedense... Hafta sonu Galatasaray'ın kazandığı ve hakemin herhangi bir tesiri olmadığı derbiden sonra, saldıracak ve bulaşacak yer arayanlar, ilk olarak yapılan kareografide yer alan "yeşil" renkleri bahene bularak, neden Galatasaray taraftarı terör örgütünün renklerini kullanıyor, şehitlerimizin kemikleri sızlamıyor mu dediler... Yapılan "street fighter" çalışmasında yeşil renk "futbol sahasını" temsil ediyordu, bunu anlamayacak çok az insan vardır, ama "kusur" bulma telaşındaysan herşeyi, kullanırsın.. Bu olayı "ucuz reklam malzemesi" yapma derdinde olanlar, tuttukları takımın amblemindeki renkleri ise pek düşünmemişler nedense... Tabii, bunu "kör gözlere" sokunca, konu da hemen değişti ve yeni marşa döndü... "Neymiş efendim, çalıntıymış"... İki gün boyunca bu işlerle uğraşan kişi ise Hürriyet gazetesinde "damat" torpili sayesinde köşe yeri bulan Ercan Saatçi... İlk olarak hiç kimse Sos Cagon'u, "bizim orjinal bestemiz" diye sahiplenmedi, tüm tribün gruplarının yaptığı gibi bir melodi üzerine sözler yazıldı... youtube'a girildiğinde bunun değişik ülkelerde, değişik versiyonları mevcuttur... Kimse bir şey saklamıyor ve inkar etmiyor... Ama, "temizliğe başlarken, herkes kendi evininin önünden başlamalıdır" diye çok sevdiğim bir söz var. Araştırmadım, bilenler yorumlar bölümünde belirtsinler, acaba "bay damat" Fenerbahçe'nin 100 yıl marşı diye lanse edilen Kıraç'ın bestesi ile 2 gün sonra 1 Mayısta çalınacak olan İşçi Marşınin benzerlikleri hakkında nasıl bir yorum yapmıştır... Gazetecilik, "köşe sahibi olmak" araştırmayı gerektirmiyor mu? Fenerbahçe resmi marşı ile Viva Espana olayına hiç değinmeyeceğim... Gündem sapıtmak için belden aşağı çalışacağımıza, Ortega kardeşim gibi medenice kabul etmek lazım mağlubiyeti... aceto'nun meşhur cümlesiyle bitirelim "hala aynı havayı soluyoruz Ercan Saatçi ile"...